வெள்ளி, ஜூலை 20, 2012

எனது கல்லூரியின் கடைசி பக்கங்கள்


19 வருட கல்வி வாழ்க்கை முடிவிற்கு வரப்போகும் தருணம் வெகு அருகில். 2 மாதங்கள் சிட்டாய் பறந்து விடும். அதற்குப்பின் வரும் 4 மாதங்கள் ஆய்வறிக்கை சமர்ப்பணங்களிலுமே ஓடிவிடும். கல்லூரியும் பள்ளியும் கற்றுக்கொடுத்த வாழ்க்கைப் பாடங்களை இனி யார் கற்றுக்கொடுக்கப்போகிறார்கள்?

இது தான் தைரியம் என்று கற்றுக்கொடுத்த எஸ்.எஸ்.வி மெட்ரிக் மேல்நிலைப்பள்ளி, தைரியத்துடன் வாழ்க்கையை இப்படித்தான் அமைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று வகுத்துக்கொடுத்த வேளாளர் மகளிர் கல்லூரி, எனது பிரகாசமான வாழ்கைக்கு வழி வகுத்துக்கொடுக்கும் பண்ணாரி அம்மன் தொழில் நுட்பக்கல்லூரி.. விரலைப்பிடித்தும் தலையில் குட்டியும் என் வாழ்க்கைப்பயணத்தில் என்னுடன் வந்த ஆசான்கள், என்னை வழிநடத்திச்சென்ற நல்ல மேய்ப்பாளர்கள்.

எனது கல்லூரி வாழ்க்கையின் கடைசி பக்கத்தில் இருக்கிறேன் நான். ஒரு சிறிய ஆனால் நிறைய கற்றுக்கொடுத்த ஒரு மகளிர் கல்லூரியிலிருந்து வந்து, இரு பாலர் சேர்ந்து படிக்கும் ஒரு பிரபலமான பொரியியல் கல்லூரியில் சேர்ந்த போது மிரண்டு தான் போனேன். என் பழைய கல்லூரியில் காணாத, கேட்டேயிராத புதிய புதிய விதிமுறைகள். மகளிர் கல்லூரியில் சுதந்திரமாய் சுற்றித்திரிந்த எனக்கு, சக மாணவர்கள் எல்லாரும் லிங்குசாமி பட வில்லன்கள் போலத்தெரிந்தனர். நாளடைவில், வெகுவிரைவில் பழகித்தான் போனேன். வகுப்பில் பரிச்சயம் ஆகாதவர்கள் கூட Facebook-கிலும், Google+ - சிலும் பரிச்சயமாயினர்.

எங்க college

எங்க department
                                   
எங்க hostel

உருகி உருகி கதை கதை யாய் பேசி பழகிய நட்பு, பார்த்து பார்த்து அலங்கரித்த விடுதி அறை, வழி நெடுக கொட்டிக்கிடக்கும் குல்மோஹர் பூக்கள், பொறாமைப்பட வைக்கும் கல்லூரி சேர்மேனது கார் (Skoda - Superb), ஒன் றுமே புரியாமல் பக்கம் பக்கமாய் எழுதப்பட்டிருக்கும் 7 subject notebook, எப்போது வரும் என்று ரஜினி படம் போல எதிர்பார்ப்பை அதிகரிக்கும் GP (a) General Permission, பிடிக்கவே பிடிக்காத ஹொஸ்டல் இட்லி, மிகவும் பிடித்த நூடில்ஸ், அவ்வப்போது அறையில் திருட்டுதனமாய் செய்த சமையல், காலை நடையின் போது துரத்தி விளையாடும் நாய்க்குட்டி (மணிமேகலை ?! ), மூச்சிரைக்க விளையாடும் shuttle court, என்னை கோல் போட வைத்து அழகு பார்த்த basket ball court, தீபாவளி போல 3 நாள் வந்து கலக்கி விட்டு போகும் ‘Futura', வாமிட் வருகிறது என்று கட் அடித்த நாட்கள், கல்யாண வீட்டின் ஒரு மூலையில் நின்று கொண்டு ‘பாட்டி இறந்து விட்டார், லீவ் வேண்டும்’ என்று ராவாக அடித்து விட்ட பொய்கள், சுத்தமாகவே புரியாமல் 5 மார்க்குகாக எடுத்து விட்ட செமினார்கள், தண்ணீர் வரவில்லை, மெஸ்-ல் சாப்பாடு தீர்ந்துவிட்டது என்று சர்வ சாதாரணமாக பொய் சொல்லி விட்டு கட் அடித்தது, LAN - ல் ரமணி சந்திரன், கல்கி, Chetan Bhagat  நாவல்களை பதிவிரக்கம் செய்து வைத்துக்கொண்டு திருட்டுத்தனமாய் படிப்பது, ஒவ்வொரு பரீச்சை முடிந்தும் எங்கள் விரிவுரையாலர்கள் பேஸ்புக்-கில் இருக்கிறார்கள் என்பதையும் மறந்து கமெண்ட் போட்டு விட்டு, பின் அவர்களிடம் அசடுவழிவது.... அட.. !! வாழ்க்கை இவ்வளவு அழகானதா?

ஒரே கலரில் ஆடை அணிந்து வந்தால் ‘Same sweet', புத்தாடை அணிந்து வந்தால் ‘New pinch', ஆடை நிறத்திற்கு மெட்ச் ஆகவே தேர்ந்தெடுத்துக்குடிக்கும் தெனீர்க்கோப்பை, வகுப்பு நடக்கும் வேளையில் ஏதாவது ஒரு பாடலில் நடு வரியை சொல்லி, முதல் வரியைக் கண்டுபிடித்து விளையாடுவது, கலர் கலராய் அழி ரப்பர் கள், பொம்மை பேனாக்கள், பல கடிகள் வாங்கிய  நெல்லிக்காய், chocobar, லாலிபாப்,எலந்த வடை, கொய்யா, மாங் காய், ஒவ்வொரு கவுண்டரிலும் ஒவ்வொரு அப்பளம் வீதம் 3 * 1 =3 (+1 complimented by friends ), ஆக மொத்தம் அசால்டாக 4 அப்பளங்கள் சாப்பிட்டது என்று குழந்தைத்தனமாக வாழ்ந்த் வாழ்க்கை முடியப்போகிறதா?


முதல் வருடத்தில் இருந்த ஒரு பக்கா professional engineering வகுப்புகளை, மூன்றாம் வருடத்தில் கலைக்கல்லூரிகளினும் மிஞ்சிய கொண்டாட்டமாக மாற்றிய பெருமை எல்லாம் எங்களையே சேரும்.வகுப்பிற்கே உல்லன் நூலும், ஊசியும் கொண்டு வந்து பின்னுவதாகட்டும், வகுப்புகளில்  Sidney Sheldon , Chetan Bhagat நாவல்கள் படிப்பதாகட்டும், லேப்-ல் கல்கி, ரமணி சந்திரன் நாவல்கள் படிப்பதாகட்டும், ரங்கோலி, மெஹந்தி போடுவதாகட்டும்.. கல்லூரி வாழ்க்கையை இவ்வளவு அழகாய் எவரால் அலங்கரித்திருக்க முடியும்?


படிப்பிலும் சோடை பொய் விடவில்லை நாங்கள். விளையாட்டாய் படித்து அசால்ட்டாய் மதிப்பெண்கள் எடுப்போம். Chetan Bhagat சொல்லும் ‘Five point someone' கள் அல்ல நாங்கள்,  ‘Eight point all ones" !





பொய் சொல்வதில் கற்றுக்கொண்ட creativity, வகுப்பும் கவனித்துக்கொண்டு SMS-ம் அனுப்பிக்கொண்டு உல்லன் நூலில் பிண்ணிக்கொண்டும், அரட்டை அடித்துக்கொண்டு சமாளித்த போது multi-tasking, பீட்டர் விடுவதில் கற்றுக்கொண்ட corporate-english, periodicals கற்றுக்கொடுத்த just-like-that பாலிசி, செமெஸ்டர்-ன் போது பழகிய hard-work, பத்தே நிமிடத்தில் எழுதிய assignment - ம், ஒரே நாளில் முடித்த record-களும் சொல்லுமே Intel i7 - னொடு போட்டி போட்ட எங்கள் வேகத்தை...... இனி இந்த வாழ்க்கைப் பாடங்களை யார் கொடுக்கப் போகிறார்கள்?!!

வாழ்க்கையின் அர்த்தத்தை உணர்த்திய பண்ணாரி அம்மன் தொழில்நுட்பக்கல்லூரிக்கும், என் வாழ்க்கைப் பக்கங்களை அழகாக்கிய என் நண்பர்களுக்கும் சிறப்பு சமர்ப்பணங்கள். :)


10 கருத்துகள்:

  1. "இது மாதிரி அனுபவம்லாம் இருக்கும்டா! பள்ளியோடம் போ"ன்னு எங்க அப்பாரு அப்பவே சொன்னாரு....

    எங்க? கேக்கலியே!!!!

    பதிலளிநீக்கு
    பதில்கள்
    1. கவலைபடாதிங்க, இப்ப கூட முதியோர் கல்வி ல போய் சேந்துகோங்க.. இன்னும் சூப்ப்ப்ப்ப்ப்ப்பரா இருக்கும்.. :)

      நீக்கு
    2. ஹா ஹா...

      படிக்குற வயசு முடிஞ்சு போச்சுங்க....

      தல நரச்சு.....

      இனி எங்க?

      நீக்கு
  2. நடு சாம பிறந்தநாள் கொண்டாட்டங்கள்.....

    மாசத்துக்கு ஒருவாட்டி வோல்ட் மீட்டர் பீஸ், அம்மீட்டர் பீஸ்....

    ராகிங் காலங்கள்.....

    ஜூனியர் பொண்ணோட காதல்.....

    இன்ஸ்டன்ட் குருப் ஸ்டடி...

    பாய் கடைல அக்கவுண்டு....

    லைசன்ஸ் இல்லாத பைக் பயணம்.....

    பொண்ணுங்க முன்னாடி வீலிங்.....

    இன்னும் எத்தனை எத்தனையோ!

    #இதெல்லாம் பாய்ஸ் திங்ஸ்.....

    பதிலளிநீக்கு
    பதில்கள்
    1. ஆக வெட்டி சீன் எல்லாம் பாய்ஸ் திங்க்ஸ்.. :)

      நீக்கு
    2. ஹா ஹா ஹா.....

      அப்புடி இல்லங்க....

      இது....

      அதுக்கும் மேல!!!!

      #அதேன் சொல்லிட்டேன்ல... உங்களுக்குப் புரியாது...

      நீக்கு